Szwajcarzy zastosowali w swojej ojczyźnie w 1848 roku, dzięki sprzyjającym warunkom, system nazwany demokracją bezpośrednią. Wcześniej nauczyli się ją stosować i poznali jej zalety w swoich „małych ojczyznach”. Zakończone pokojem wieloletnie wojny religijne nauczyły ich tolerancji. Najbardziej sprzyjającą okolicznością, była jednak ich sytuacja materialna. Zdecydowana większość z nich była „biedna jak Szwajcar”. Bardzo biednych oraz bardzo bogatych Szwajcarów w tym czasie było niewielu.
Dzięki wpisaniu prawa obywateli do stanowienia prawa i weta decyzji polityków do Konstytucji obecna sytuacja Szwajcarów jest wyjątkowa. Mimo, że nie posiadają żadnych bogactw naturalnych ani żyznych terenów rolniczych mogą się pochwalić wyjątkowo wysokim poziomem życia oraz czystym środowiskiem naturalnym. Ich największym bogactwem jest ich system polityczny jaki praktykują od ponad 150 lat. Nie piękne góry, nie najlepsze zegarki czy czekolada lecz właśnie system polityczny przez nich stosowany 80% Szwajcarów uważa za największy powód narodowej dumy. Zachodzi pytanie:
Skoro ich system polityczny jest taki dobry to dlaczego we współczesnym świecie nikt ich nie naśladuje?.
Jedyna próba wdrożenia „władzy ludu” jaką wykonał W. Lenin w Rosji zakończyła się katastrofą. Można wskazać wiele powodów braku zainteresowania demokracją szwajcarską. Jednak podstawową przyczyną jej blokady jest zdecydowanie nienormalny rozkład zamożności we współczesnym świecie. Spełniła się bowiem przepowiednia: „Bogaci będą jeszcze bogatsi a biedni jeszcze bardziej biednymi”. Oszacowano, że obecnie na świecie jest 10% ludzi bogatych i pozostałych 90% biednych. Bogata mniejszość obawia się dyktatury większości i skutecznie blokuje stosowanie pełnej demokracji.
Prawnik konstytucjonalista, autor i badacz. Główne zainteresowania badawcze związane z konstytucjonalizmem, sprawiedliwością administracyjną, prawami obywatelskimi i systemami prawnymi dotyczącymi usług społecznych i organizacji kulturalnych. Tytuł doktora otrzymał w 2008r. na wydziale Prawa Uniwersytetu Sofii. Studia doktoranckie związane były z supremacją Konstytucji. Wykłada Prawo Konstytucyjne na Uniwersytecie w Sofii, działa w Bułgarskim Centrum Prawa Non-Profit (The Bulgarian Center for Not-for-Profit Law (BCN)), pracował przy projektach dla Analitycznego Centrum Prawa Europejskiego ( Analytical Centre for European Law). Był ekspertem prawnym w reformie administracyjnej sądownictwa z Ministerstwa Sprawiedliwości, gdzie obecnie pracuje.
Systemy polityczne stosowane we współczesnym świecie to scheda jaką przejęliśmy po naszych praprzodkach – zwierzętach stadnych. Podstawową zaletą, cechą, tej organizacji zwierząt jest przywilej, pierwszeństwo, alfa do przekazywania swoich zdrowych genów kolejnym pokoleniom. W ludzkich stadach ta cecha ze względu na wielkość społeczeństw jest bez znaczenia. Może poza małymi wyjątkami w afrykańskich plemionach. Ludzki alfa nazywany jest; wodzem, królem, carem, I sekretarzem, prezydentem, etc. Dwieście lat temu nieco ucywilizowaliśmy sposób wyłaniani naszych alfa. Alfa zdobywa władzę nie argumentem siły lecz argumentami public relations. Nazwano to dumnie demokracją– władzą ludu.
Sytuacja i uwarunkowania w ludzkich i zwierzęcych stadach są diametralnie odmienne. Zarówno dla zwierzęcego jak i ludzkiego alfa zgodnie z wrodzoną cechą istot żywych ich osobisty interes jest najważniejszy. W sytuacji gdy stado liczy kilka, kilkaset osobników egoizm alfa nie jest groźny. W ludzkich składających się z kilku do kilkaset milionów obywateli egoizm przywódców jest groźny i prowadzi do katastrofy.
• Zwierzęce alfa zdobywa władzę osobiście – swoimi rogami, pazurami, kopytami etc. Stada biernie się przyglądają walczącym o władzę. Kandydaci na ludzkie alfa organizują swoich zwolenników i prowadzą wojny z armią (-ami) swoich konkurentów. Koszty wojen ponoszą wszyscy obywatele.
• Zwierzęce alfa jako nagrodę za sprawowanie swojego urzędu zastrzegają sobie prawo pierwszeństwa do jadła i seksu. Ludzkie alfa nie zadawalają się takim skromnym wynagrodzeniem. Pałace, niewyobrażalne fortuny, prawo dziedziczenia tronu przez dzieci to norma. Do tego dochodzi kosztowne utrzymanie armii strażników i służby władzy.
Już niebawem 21-22 czerwca rozpocznie się dwudniowa konferencja pod hasłem „Czas Demokracji!”.
Na dzień pierwszy i drugi zaplanowane są panele dyskusyjne – oba poświęcone zagadnieniom demokracji uczestniczącej i aspektom sieciowania jako drogi do zwiększenia efektywności organizacji. Opierać się będziemy zarówno na przykładach jakie widzimy u już działających sieci, jak i na nowych planach, które mamy nadzieje wypracować w toku dyskusji.
Wśród zaproszonych gości będą m.in. przedstawiciele niemieckiej organizacji społecznej Initiative and Referendum Institute Europe (IRI Europe) którzy opowiedzą o tym jak należy budować demokracje w sieciach organizacji oraz przedstawią rozwiązania budżetu partycypacyjnego w ich kraju i jakie płyną z nich korzyści. Poszukamy także wspólnie optymalnych metod działania na polskim gruncie.
Jeden z paneli poświęcony będzie wpływowi jaki społeczni aktywiści mogą wywierać na politykę lokalną, dzięki łączeniu swych sił i budowie sieci. Wiedzy na ten temat zaczerpniemy od naszych kolejnych gości, mających nieco większe doświadczenie: aktywistów z ruchu My Poznaniacy, Szacunku dla Łodzi i Kongresu Ruchów Miejskich.
Tę część zakończy otwarta dyskusja pod hasłem „Czy potrzebujemy inicjatywy My Łodzianie?”, przeznaczona dla wszystkich aktywnych na rzecz naszego miasta osób. Celem będzie odpowiedź czy obecny poziom sieciowania jest wystarczający, czy też Łodzi potrzeba czegoś więcej – czegoś na wzór inicjatywy „My Poznaniacy”.
Podczas drugiego dnia konferencji, będzie okazja nabycia wiedzy nieco bardziej praktycznej na temat:
obywatelskiej inicjatywie ustawodawczej i o tym jak obywatele mogą samodzielnie z niej korzystać,
jak zgodnie z prawem zbierać, przechowywać i wykorzystywać listy podpisów,
Naukę samodzielności należy rozpoczynać od rzeczy prostych i zrozumiałych. Zasad podejmowania decyzji w sprawach publicznych drogą referendów powinniśmy uczyć się „na płytkiej wodzie” - w naszych małych ojczyznach. Tam znamy ludzi, ich potrzeby i możliwości. Tam efekt naszych decyzji jest łatwy do przewidzenia. Tam trudno nami manipulować. Tak swój marsz do najlepszego sytemu politycznego rozpoczęli Szwajcarzy .
Na ostatnim Walnym Zebraniu Stowarzyszenia WIĘCEJ DEMOKRACJI podjęliśmy decyzję przygotowania niezbędnej nowelizacji naszego prawa tak, by gminy w Polsce mogły być i były praktyczną szkołą prawdziwej demokracji. Mamy do tego konstytucyjne prawo zapisane w 4 artykule.
Przypominamy, że w marcu odbywają się dwa bardzo ważne wydarzenia organizowane przez Ambasadę Szwajcarii.
Serdecznie zapraszamy!
WROCLAW:
Wystawa Demokracja Bezpośrednia: Zaproszenie na otwarcie w dn. 12.3.2012 r. we Wrocławiu
Ambasada Szwajcarii zaprasza na otwarcie wystawy poświęconej demokracji bezpośredniej, które odbędzie się w dniu 12.3.2012 r. o godzinie 9.00 na Uniwersytecie Wrocławskim. Wystawę otworzą Ambasador Szwajcarii, Lukas Beglinger i Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, prof. dr hab. Marek Bojarski. Informacje szczegółowe znajdują się w załączniku. Nowoczesna demokracja bezpośrednia. (383 Kb, pdf)
WARSZAWA:
Demokracja bezpośrednia: Zaproszenie na spotkanie i promocję książki w dniu 13.3.2012 w Warszawie
Pałacu Kultury i Nauki, Plac Defilad 1, 12te piętro, Aula A
o godzinie 11:30 – 13:00.
Ostatnio ukazała się publikacja pt. „Szwajcarska demokracja modelem dla XXI wieku” w której przedstawiono historię, stan obecny, zalety a także wady jak nieskromnie określono - najlepszego systemu politycznego. Ostrzeżono na wstępie publikacji, że nie jest on produktem eksportowym i nie można go żywcem adaptować. Może być jedynie źródłem przydatnych pomysłów i impulsów dla zainteresowanych jego wdrożeniem w swojej ojczyźnie.
Pojęcie demokracja jest jak z gumy. Nie ma dwóch identycznych systemów politycznych określanych tą nazwą. Granice demokracji wyznaczają dwie skrajne: „socjalistyczna” - 0% władzy ludu oraz „bezpośrednia” – 100% . W światowym rankingu demokracji pierwsze miejsce zajmuje demokracja szwajcarska. Jak ją sami określają półbezpośrednia .
Federacja Szwajcarii jest podzielona na Kantony i Gminy. Jest wyraźnie określony zakres obowiązków i kompetencji na każdym poziomie. Zarówno Federacja jak również wszystkie Kantony oraz Gminy same sobie ustalają sposób podejmowania decyzji w sprawach publicznych. Każda jednostka terytorialna ma swoją indywidualną KONSTYTUCJĘ.
W naszej cywilizacji funkcjonują dwa biegunowo różne sposoby współpracy. Pierwszy polega na tym, że jeden z partnerów robi wodę z mózgu drugiemu poprzez słowne zapewnienie go o jego wielkiej miłości, o tym jak on dla nas wiele znaczy, jaki on jest dla nas ważny. Jednocześnie na co dzień załatwia przede wszystkim swoje interesy i zaspakaja swoje zachcianki bez liczenia się z nim.
Drugi sposób to odwrotność pierwszego. Partnerzy nie składają sobie żadnych pustych deklaracji ale na co dzień traktują się z szacunkiem. Nasze elity polityczne z nami, prostym ludem, zastosowały z premedytacją pierwszy wariant. W punkcie pierwszym artykułu 4 autorzy Konstytucji zadeklarowali:
Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu
Tymczasem jak to wynika z treści całej Konstytucji zakres tej „zwierzchniej władzy” ograniczony jest wyłącznie do prawa obywateli do uczestnictwa raz na cztery/pięć lat w sondażu popularności polityków. „Zwierzchnia władza” obywateli ogranicza się do udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: Którego polityka jesteś fanem ew. do którego z nich masz jeszcze odrobinę zaufania? Komu przekazujesz swój mandat na sprawowanie twojej władzy zwierzchniej na przeciąg całej kadencji? Politycy którzy, w takim sondażu wyborczym uzyskują najwyższe notowania dzierżą samodzielnie brzemię władzy przez całą kadencję poza jakąkolwiek realną kontrolą „zwierzchniej władzy narodu”. Z kolei w punkcie drugim 4 Art. Konstytucji zadeklarowano:
Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio.
Oświadczenie
Stowarzyszenia Więcej Demokracji
w sprawie podpisania przez rząd Rzeczpospolitej Polskiej międzynarodowego porozumienia ACTA
Jesteśmy zaniepokojeni podpisaniem przesz rząd RP międzynarodowego porozumienia ACTA. Uważamy, że nie do przyjęcia jest sytuacja, w której podpisuję się ponadnarodowe umowy bez konsultacji społecznych.
ACTA to międzynarodowa umowa handlowa dotycząca zwalczania obrotu towarami podrabianymi oraz ochrony praw własności intelektualnej. Tryb prac nad porozumieniem, jak i same postanowienia umowy rodzą jednak poważne wątpliwości. Ustalenie treści aktu odbywało się w tajemnicy przed opinią publiczną, wszystkie kluczowe decyzje zapadały podczas tajnych negocjacji. Wskazuje się ponadto na liczne kontrowersje związane z treścią ACTA a do najważniejszych należą: ryzyko naruszenia prawa do prywatności i ochrony danych osobowych, możliwość ograniczenia wolności słowa przez monitorowanie treści stron, a nawet ich blokowanie za pośrednictwem dostawców Internetu (wszystko to bez wyroku sądu), ostre sankcje za łamanie praw autorskich a także wpływ na politykę zdrowotną poprzez ograniczenie dostępu do leków i nowoczesnych technologii w biedniejszych krajach.
Z pełnym zrozumieniem przyłączamy się do protestów społecznych. Uważamy, że w tak ważnej kwestii jak podpisanie ponadnarodowej umowy (która po ratyfikacji będzie stała ponad polskim prawem!) społeczeństwo MUSI mieć realną i wiążącą możliwość wpływu na podejmowanie decyzji politycznych.
Amerykanin, autor, dziennikarz, publicysta, bloger... Pisze na tematy dotyczące jego lokalnej ojczyzny - Kalifornii, polityki, rynku pracy, mediów i nieruchomości. Wraz z Markiem Paulem napisał książkę pt. "Upadek Kaliforni: Jak reforma zniszczyla Zloty stan i jak możemy to naprawić" (University of California Press, 2010). Jego poprzednia ksiażka dotyczyła dzialalnosci gubernatora Kaliforni Arnolda Szwarzeneggera i jego metod korzystania z referendow podczas sprawowania rządów..
List poparcia dla wniosku NSZZ Solidarności o poddanie pod referendum ogólnokrajowe sprawy dotyczącej powszechnego wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.
W imieniu Stowarzyszenia Więcej Demokracji mam przyjemność wyrazić nasze poparcie dla działań Solidarności mających na celu doprowadzenie do ogólnokrajowego referendum w sprawie wieku emerytalnego.
Popieramy działania zachęcające do korzystania z narzędzi demokracji bezpośredniej, takich jak np. referendum ogólnokrajowe. Uważamy, że społeczeństwo polskie powinno mieć bezpośrednie prawo do rozpoczęcia referendum dotyczącego każdego tematu oraz prawo do wetowania istniejącego prawodawstwa. Kwestia wieku emerytalnego dotyczy każdej Polki i każdego Polaka, dlatego to właśnie my – polskie społeczeństwo, powinniśmy się w tej kwestii wypowiedzieć.
Na miarę naszych możliwości chętnie Państwu pomożemy w zbieraniu podpisów pod tą inicjatywą czy reklamowaniu Państwa akcji.
Chcielibyśmy jednak zaznaczyć, że nie opowiadamy się za żadną z opcji. Decyzję o tym, czy wiek emerytalny powinien zostać skrócony, czy też wydłużony pozostawiamy obywatelom, bo to oni, a nie politycy powinni w tej kwestii zadecydować.
Z poważaniem Jordan Cibura
Prezes Stowarzyszenia Więcej Demokracji
Zmienić system polityczny można drogą wojny (rewolucji) bądź pokojowo. Pierwszy sposób to uboczny efekt kryzysu władzy. Władza ma za mało kasy, by zapewnić ludziom „chleb” i ma za słaby „argument” siły do utrzymania dyscypliny. Ten sposób zmiany systemu jest nadzwyczaj kosztowny, bolesny i trudno przewidzieć jego efekty. W naszej najnowszej historii zaliczyliśmy pokojową zmianę systemu politycznego. „Demokrację ludową” zmieniliśmy na „demokrację przedstawicielską”. W swoistym „referendum”, które trwało 10 lat (1980 –90) za „demokracją przedstawicielską” opowiedziała się większość tj. ok. 10 mln. obywateli.
Jeśli chcemy mieć nadzieję na dobre jutro niezbędne jest przeprowadzenie i wygranie kolejnego tego typu „referendum”: Czy chcesz mieć realny wpływ na decyzje polityczne? Aby uzyskać większość odpowiedzi pozytywnych musimy przekonać większość braci rodaków, że mamy takie naturalne prawo i potrafimy podejmować zbiorowo lepsze od naszych wybrańców decyzje. Dla nich ważniejsze od naszych są ich osobiste interesy.
Chcielibyśmy poinformować Was, że nasze stowarzyszenie otrzymało ponad 80 tys zł. z Funduszu Szwajcarskiego na rozwinięcie sieci organizacji obywatelskich. Celem tej sieci jest wzajemna pomoc w zbieraniu podpisów pod obywatelskimi inicjatywami ustawodawczymi. Według polskiego prawa należy zebrać 100 tys. podpisów w terminie 3 miesięcy, co jest praktycznie niewykonalne dla większości organizacji.
W projekcie tym współpracujemy obecnie z kilkoma partnerami (m.in ze Stowarzyszeniem Obywatele Obywatelom). Docelowo w ramach tej sieci chcemy działać wspólnie z co najmniej 40 organizacjami. Do końca roku 2012 chcemy pomóc złożyć na ręce Marszałka dwie obywatelskie inicjatywy ustawodawcze, co oznacza zebranie minimum 200 tys. podpisów.
Wzajemna współpraca to nie tylko zbieranie podpisów, lecz również wymiana doświadczeń, wiedzy i wsparcie w działaniach obywatelskich.
Jesteśmy dumni, że organizujemy projekt, dzięki któremu możemy promować demokrację bezpośrednią.
Zapraszamy wszystkich do współpracy. Organizacje chętne do przystąpienia do sieci oraz wolontariusze mogą zgłaszać się emailowo na adres: siec118@demokracjabezposrednia.pl
Dr Atanas Slavov.
Trudne problemy, a niewątpliwie takim jest zmiana naszej demokracji w kier
Przypominamy, że w marcu odbywają się dwa bardzo ważne wydarzenia organizowane przez Ambasadę Szwajcarii.
Amerykanin, autor, dziennikarz, publicysta, bloger... Pisze na tematy dotyczące jego lokalnej ojczyzny - Kalifornii, polityki, rynku pracy, mediów i nieruchomości. Wraz z Markiem Paulem napisał książkę pt. "Upadek Kaliforni: Jak reforma zniszczyla Zloty stan i jak możemy to naprawić" (University of California Press, 2010). Jego poprzednia ksiażka dotyczyła dzialalnosci gubernatora Kaliforni Arnolda Szwarzeneggera i jego metod korzystania z referendow podczas sprawowania rządów..
