Na forum naszej TRZECIEJ strony zwracałem uwagę, że nadal niewiele się różnimy od pozostałych dyskutantów w Internecie. Wystarczy zajrzeć do witryn różnych portali by zanurzyć się w tekstach noszących cechy blogu, krytyki lub autorefleksji. Wszędzie otacza nas gąszcz powtarzających się myśli, wiodących donikąd.
Czy nie stać nas na wprowadzenie nowej formy twórczości: zbiorowej analizy i syntezy. Takiego stopniowego dochodzenia do prawdy, metodą modyfikowania tekstu przez kolejnych uczestników wirtualnej rozmowy. Już u zarania polskiego Internetu, na czacie (w "Wirtualnej Kawiarence"), kilka osób budowało spójne historyjki, wpisując ich kolejne fragmenty. Jedna treść a autorów wielu. Myślę, że właśnie to jest droga do demokracji bezpośredniej, droga pozwalająca na poprawianie bądź rozwijanie czyjejś myśli. I eksponowania tego, co znalazło największe uznanie.
Oczywiście do takiej pracy potrzebny jest odpowiedni warsztat, ułatwiający archiwizację kolejnych zmian (z zachowaniem ich autorstwa). Ale warto nad tym pomyśleć.

Ucieszyło mnie Pana stanowisko :-), albowiem od wielu lat usiłuję zaszczepić ideę wspólnej pracy, z wykorzystaniem Internetu. Niestety większość z nas ma nadmiernie rozwinięte ego i nawet wchodząc w nurt demokracji bezpośredniej pcha przed sobą wózek z własnym (nie podlegającym dyskusji) paradygmatem. Ci najbardziej zadufani w sobie szybko odnajdują tęsknotę - za taką czy inną pozycją w hierarchii, lekceważąc sieciową strukturę. Kurczowo trzymają się przekonania (czasem podświadomie), że każda ich myśl może być "rogiem obfitości" - źródłem zbiorowych korzyści. A więc mamy tu do czynienia z sytuacyjnym paradoksem: z jednej strony niechęcią do bycia czyimś wasalem, zaś z drugiej szukaniem dla siebie miejsca w elicie. W elicie, której "genialność" zawsze wynika z uśredniania (lub selekcji) potrzeb zarządzanego pospólstwa.
Ponieważ chcemy uruchomić trend wiodący do nowych relacji na styku:
obywatel<>naród<>władza, musimy udowodnić, że ze zbioru tysięcy myśli, tysięcy osób - można sformułować logiczną i użyteczną konkluzję.